gjööööörrrsamlega búin, jéremías.

þessi helgi var hræðileg í alla staði. Á föstudaginn fékk Birta hita og var greinilega að verða rosa veik. Svo svaf hún EKKERT nóttina eftir útaf verkjum í eyrum. Svo á laugardagsmorguninn var hún alveg tjúlluð úr verkjum, þannig ég fann útúr því hvert ég gæti farið með hana til læknis. Við tókum leigubíl á bráðavaktina fyrir börn og biðum þar í næstum 3 klst. Þá var farið að dropa úr eyrunum á barninu, blóði og einhverjum vessa og hún í móki og alveg brjáluð úr verkjum. Loksins kom að okkur, hún var rifin úr fötunum, skoðuð bak og fyrir og mæld. 41°c takk fyrir kærlega, fékk stíl strax og leggur settur í æð. Birta varð alveg snældu vitlaus þegar það var stungið í hana og ég fór að hágráta við að horfa upp á þetta, þetta var hræðilegt. Svo var kíkt í eyrun og Birta drifin strax í lungna myndatöku. Þá fékk ég þau svör að hún væri með sýkingu í eyrum og kannski með lungnabólgu. Omg og ég var ein með hana, hringdi í Óla til Íslands og grét bara í símann. Jæja svo voru sérfræðingar í eyrnalækningum kallaðir út og við biðum í rúmann klukkutíma eftir þeim. En þeir sugu drulluna útúr eyrunum, og þá varð mín sko enn brjálaðari og ég fór aftur að gráta. En þeir sáu það að sýkingin var rosalega mikil og Birtan mín var lögð inn. Á spítalanum fékk hún 3x á dag sýklalyf, 3x á dag var sprautað í eyrun vatn með súrefni í, 3x á dag þurfti mín að sitja með súrefnisgrímu á sér sem var með einhverju lyfi í, því að hún er með bronkites.


Og ekki skánaði það, það komu 2 hjúkkur inn til okkar, með sprautu og vatn, vöfðu henni inn í lak og byrjuðu að sprauta þessu vatni á fullum krafti upp í nefið á henni. Aftur fór Hafdís að gráta. Endaði með því að Birta gubbaði yfir allt. Greyið litla skinnið mitt, það var ekkert lítið farið illa með hana þarna. En allt var þetta jú gert til að láta henni líða betur. En við s.s vorum þarna í 3 daga, hún var útskrifuð í dag og er allt önnur, samt langt frá sínu besta.

ein að horfa á skrípó í herberginu sínu


svaf svo vært með hönd undir kinn, svo sættttttt


svona varð hún að vera frammi að leika sér.... með svona grímu

svo sofnaði mín svoa á miðju elshúsgólfi kl 18 í kvöld, og sefur enn...


Svo ofan í þetta þá dó hún yndislega amma mín í fyrri nótt, það var eitthvað sem ég bjóst ekki við.


tók þessa fallegu mynd af ömmu og Birtu þegar við kvöddum hana í september. Ég á eftir að sakna hennar, var þvílíkt ljúfmenni og algjör nagli. Mér finnst svo skrítið að hugsa til þess að sjá hana aldrei aftur, hún var eitthvað svo ódauðleg í mínum huga. Æji, ohhhhh.....

Eftir þessa helgi lít ég svona út


ég held að ég hafi nú ekki oft verið svona hrikalega tussuleg. hahahaha..

En ég kveð að sinni, ætla að fara að sofa. er gjörsamlega búin á því.

Ciao.